Tajemnica Gwiazdy Porannej

Atmosfera to gazowa powłoka otaczająca te ciała niebieskie, które mogą ją utrzymać dzięki działaniu grawitacji. Jest ona praktycznie zawsze mieszaniną gazów. Do tej pory uznawano, że na planetach, na których obserwujemy turbulencje, atmosfera jest jednolita i do pewnej wysokości jej skład pozostaje zawsze taki sam. Okazuje się jednak, że planetolodzy będą musieli zweryfikować ten pogląd.

Badacze z Laboratorium Fizyki Stosowanej Johns Hopkins University (USA) precyzyjnie przeanalizowali wyniki pomiarów wykonanych przez sondę MESSENGER. Została ona wysłana głównie do badania Merkurego, ale po drodze – w 2007 r. – wykonała serię analiz dotyczących atmosfery Wenus. Przyrządy sondy badały emisję neutronów, z której można w dość prosty sposób wyliczyć zawartość azotu w atmosferze. Okazało się, że na wysokości 60–90 km nad powierzchnią planety jest go ok. 5%. Wcześniejsze pomiary, wykonane w latach 70., dały wynik 3,5% dla wysokości 45 km. Różnica ta jest istotna, znacznie większa niż możliwy błąd pomiarowy. Naukowców zaskoczyły uzyskane dane. Nie wiadomo, dlaczego zawartość azotu w górnych warstwach atmosfery jest nawet o 40% większa niż blisko powierzchni planety. Jedna z hipotez mówi, że istniejąca na wysokości 50 km warstwa chmur zawierających głównie dwutlenek siarki w jakiś sposób powoduje separację dwóch warstw atmosfery. Nadal jednak brak jednoznacznego potwierdzenia tej koncepcji.