materiały prasowe
Opinie

Dlaczego musieli wyjechać

Kiedy skończyła się wojna i świat odetchnął po koszmarze, wydawało się, że nastał czas radości i świętowania tego faktu. Nie dla wszystkich był to jednak taki okres, a przynajmniej szybko przeminął. Wracający do kraju z wygnania czy obozów lub wychodzący z ukrycia polscy Żydzi szybko przekonali się, że to nie koniec ich ciężkiego losu. Musieli porzucić nadzieje na ułożenie sobie życia w Polsce (głównie na zachodnich ziemiach) i legalnie lub nie, dobrowolnie lub ze strachu o swoje życie, często naciskani przez władze opuścić swoją ojczyznę. W latach powojennych (do 1975) kraj opuściło tysiące ocalałych z Holocaustu lub urodzonych już po wojnie polskich Żydów. O tym opowiada znakomita książka reportaż Haliny Marcinkowskiej. Autorka swoją opowieść oparła na wywiadach i wspomnieniach świadków tamtych lat o rzeczywistości, w jakiej polscy Żydzi znaleźli się po wojnie, oraz o tym, co skłoniło ich do emigracji. Każda z historii to opowieść o powrotach, próbach ułożenia sobie życia na nowo, konfrontacjach z polską rzeczywistością powojenną i peerelowską oraz o trudnych decyzjach o opuszczeniu ojczyzny. Te relacje świadków czynią z tej książki niezwykłe świadectwo cierpień, przejmujących losów jednostek. Książka napisana w formule reportażu porusza trudne i skrywane tematy, tworząc dla niezorientowanego w tej problematyce czytelnika pełniejszy obraz wydarzeń. Obala stereotypy, krążące błędne opinie i choć zapewne nie zmieni wyrobionego już przez wielu zdania, to jest ważnym głosem w dyskusji o trudnych i skomplikowanych relacjach polsko-żydowskich. Może skłoni do refleksji nad opisywanymi wydarzeniami. Naprawdę warto sięgnąć po tę lekturę.

Halina Hila Marcinkowska, Wieczni tułacze. Powojenna emigracja polskich Żydów, Prószyński i S-ka, Warszawa 2019

Wiedza i Życie 1/2020 (1021) z dnia 01.01.2020; Książki. Recenzje; s. 74

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną