Rozpędzona genetyka

Rozpędzona genetyka

materiały prasowe

James Watson razem z Francisem Crickiem i Maurice’em Wilkinsem otrzymali Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny za odkrycie DNA. Było to w 1962 r. Od tego czasu dokonał się niesamowity postęp w genetyce. Poczyniono nie tylko sporo ciekawych odkryć, ale i stworzono narzędzia pozwalające rozwikłać różne tajemnice. Ustalono np., że w lesie niedaleko Jekaterynburga spoczywają szczątki cara Mikołaja II i jego rodziny. Stało się to po ponad 70 latach od zamordowania Romanowów. Udowodniono też, że podająca się całe życie za Anastazję Romanową Anna Anderson była oszustką. Wprawdzie jej ciało poddano kremacji, ale usunięte podczas operacji tkanki żołądka zachowały się w laboratorium patologicznym, co pozwoliło na przeprowadzenie analiz porównawczych.

Możemy też badać, jakie geny odpowiadają za ludzkie choroby, a także które z nich są dziedziczne. Sprawdzamy, jakie mechanizmy stoją za powstawaniem nowotworów. Opracowuje się terapie genowe. Pierwsza taka terapia, uwieńczona – jak wszystko wskazuje – sukcesem została przeprowadzona już w 1990 r. Naukowcy wybrali bardzo rzadkie zaburzenie znane jako deficyt dezaminazy adenozyny, upośledzające układ immunologiczny. Nowy gen trafił do organizmu pacjentek za pośrednictwem retrowirusa. Dzięki badaniom genetycznym wiemy również, że bliźnięta jednojajowe mogą się od siebie różnić, np. podatnością na choroby wskutek zmian epigenetycznych. Podobnych przykładów w książce jest mnóstwo. Nie są one jednak łatwe w odbiorze, więc pozycja ta jest raczej przeznaczona dla osób zainteresowanych genetyką.

James Watson, Andrew Berry i Kevin Davies, DNA. Historia rewolucji genetycznej, przeł. Piotr Szwajcer, Joanna i Przemek Turkowscy, CiS, Stare Groszki 2018

Wiedza i Życie 4/2019 (1012) z dnia 01.04.2019; Książki. Recenzje; s. 74

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną