Słynny polarnik

Na księgarskie półki jakiś czas temu trafiła najnowsza i chyba najobszerniejsza biografia Roalda Amundsena – ostatniego podróżnika, który swoimi wyprawami bezpowrotnie zamknął epokę odkryć geograficznych. Jest to opowieść o poszukiwaczu przygód i badaczu obszarów okołobiegunowych, którego pasja i potrzeba przekraczania granic ludzkich możliwości zaprowadziły do sławy. Stephen R. Bown bardzo dokładnie odmalował osobowość swojego bohatera, samotnika i perfekcjonisty, jednocześnie pokazując źródła jego sukcesu. Przedstawił go jako człowieka, który wiele wymagał nie tylko od siebie, ale i od innych, nietolerującego braku perfekcjonizmu u współpracowników. Prywatnie Amundsen był szczery i przyjacielski wobec sprawdzonych towarzyszy wypraw, a jak pokazały jego ostatnie chwile – gotów też złożyć najwyższą ofiarę, wyruszając na ratunek nielubianemu Włochowi. Biografia prawie w całości poświęcona jest wyprawom Amundsena, a przedstawiona w taki sposób, że czytelnik ma wrażenie, iż w nich uczestniczy. Inna rzecz, że autor nierówno rozłożył akcenty w książce. Przygotowania i przebieg wyprawy Przejściem Północno- -Zachodnim pokazane zostały bardzo dokładnie, ale już opis wyprawy na biegun południowy – najsłynniejsze odkrycia Amundsena – jest pobieżny. Poza tym autor zbyt dużo uwagi poświęcił na celebryckie aktywności polarnika. Denerwować może bezgraniczna fascynacja bohaterem, którego autor stara się nie tylko przedstawić, ale także usprawiedliwić każdy błąd czy złą decyzję. Mimo to jest to lektura godna polecenia nie tylko tym, którzy pasjonują się historią odkryć i wypraw polarnych. Już bowiem nie ma takich ludzi, dla których ciekawe jest tylko to, co nieodkryte, na granicy ludzkich możliwości.

Stephen R. Bown, Amundsen. Ostatni wiking, przeł. Krzysztof Cieślik, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2018