Podwójna tożsamość popkultury

Podwójna tożsamość popkultury

materiały prasowe

Dawne rozróżnienia między kulturą popularną a wysoką, między sztuką masową a elitarną wydają się iść w zapomnienie albo ich ostrość nieco stępiała. Między innymi o tym pisze w swej książce wielki admirator popkultury, jej teoretyk i obrońca Michał Cetnarowski. „Podwójna tożsamość bogów” jest zbiorem jego tekstów rozproszonych: esejów, recenzji książkowych i kinowych, wywiadów i dyskusji poświęconych zjawiskom kultury masowej. Rzeczywiście, to zjawisko dyfuzji, wzajemnego przenikania się światów kulturowych, jest widoczne.

Książka Cetnarowskiego bywa żarliwa, jak na akolitę przystało (przypomina pod tym względem inne książki broniące integralności i oryginalności zjawisk kultury masowej, choćby Chandlerowską apologię kryminału „Mówi Chandler”), ale jest przede wszystkim kompetentna i błyskotliwa. Największe wrażenie robi chyba jej warstwa eseistyczna. Kapitalny jest tekst o twórczości Jacka Dukaja, penetrujący głęboko jej filozoficzne inspiracje, jej polemikę z paradygmatem transhumanizmu, wykazujący rozległość zainteresowań polskiego pisarza SF, godnego spadkobiercy Stanisława Lema. Ciekawy, również z powodów biograficznych (Cetnarowski jest obecnie redaktorem działu literatury polskiej w miesięczniku „Nowa Fantastyka”), jest esej dotykający problematyki potężnej roli redaktorów czasopism literackich w historii literatury fantastycznej (bodaj nigdzie indziej nie była ona tak wielka) – autor przywołuje w tym kontekście nazwiska Hugo Gernsbacka i Johna Campbella, czyli redaktorów i wydawców amerykańskich czasopism pulpowych z pierwszych dekad XX w., ale też sporo miejsca poświęca roli Zbigniewa Przyrowskiego i Macieja Parowskiego – redaktorów kształtujących czytelnicze (i pisarskie?) gusta w naszym kraju.

Książka interesująca, będąca kompetentnie skonstruowanym przewodnikiem po świecie popkultury, ukazująca jego podwójne oblicze – mielizny i głębie kształtujące kulturowe krajobrazy.

Michał Cetnarowski, Podwójna tożsamość bogów, SQN, Kraków 2017

Wiedza i Życie 3/2018 (999) z dnia 01.03.2018; Książki. Recenzje; s. 74

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną