Pochwała atomu

Pochwała atomu

materiały prasowe

Wiadomo, że aby uniknąć poważnego kryzysu klimatycznego, musimy ograniczyć wzrost temperatur na Ziemi. Skoro to emitowane przez nas gazy cieplarniane są motorem zmian klimatycznych, powstrzymać je można w jeden tylko sposób: w krótkim czasie wyłączyć ów motor. Jak to jednak uczynić? Jak mieć pod dostatkiem energii, a jednocześnie szybko zredukować, najlepiej do zera, emisję CO2?

Joshua S. Goldstein i Staffan A. Qvist uważają, że należy postawić na atom, który wraz z odnawialnymi źródłami energii, czyli wiatrem, słońcem i wodą, stworzyłby idealny tort energetyczny. Swoje argumenty wykładają, podając przykład Szwecji i Francji oraz Niemiec. Szwecja i Francja w latach 70. i 80. XX w. rozwinęły energetykę nuklearną, dzięki czemu znacząco zredukowały emisje gazów cieplarnianych. Niemcy też budowały reaktory, ale po zniszczeniu przez tsunami japońskiej elektrowni jądrowej Fukushima w 2011 r. wycofały się z tego źródła energii, rozwijając energetykę wiatrową i słoneczną. Prądu z wiatru i słońca było za mało, więc zamiennikami atomu stały się węgiel brunatny i gaz ziemny. W efekcie emisje gazów cieplarnianych wzrosły. Zdaniem Goldsteina i Qvista Niemcy powinny pozostawić reaktory atomowe, a zamykać elektrownie opalane paliwami kopalnymi, zastępując je turbinami wiatrowymi i ogniwami fotowoltaicznymi.

W debacie, czy zaprząc atom do walki ze zmianami klimatu, czy polegać na źródłach odnawialnych, Goldstein i Qvist opowiadają się za tym pierwszym. Jeśli rzeczywiście musimy do 2050 r. ostro ściąć emisje gazów cieplarnianych, można to uczynić w jeden tylko sposób: zbudować tysiące nowych reaktorów atomowych.

W książce znajdziemy wiele poważnych argumentów na rzecz rozważenia opcji „atom plus energia odnawialna”. W końcu jeśli stawką jest uchronienie świata przed katastrofą klimatyczną, warto wziąć pod uwagę każdy racjonalny, naukowy argument, odkładając na bok spory polityczne i ideowe.

Joshua S. Goldstein, Staffan A. Qvist, Energia dla klimatu. Jak niektóre kraje poradziły sobie ze zmianami klimatu, przeł. Agnieszka Adamczyk, PWN, Warszawa 2019

Wiedza i Życie 4/2020 (1024) z dnia 01.04.2020; Książki. Recenzje; s. 75

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną