Kosmiczne wczoraj i jutro

W tym roku mija 50 lat od chwili, gdy człowiek postawił stopę na Księżycu. To doskonały pretekst, aby podsumować wszystko, co się wydarzyło, i zapytać, co będzie dalej. Omawiana książka to swobodna rozmowa dziennikarki zainteresowanej popularyzacją nauki z błyskotliwym fizykiem, który zawodowo zajmuje się cząstkami elementarnymi, a przez rok był też szefem Polskiej Agencji Kosmicznej. Znajdziemy tu tematy historyczne – od czasów, gdy Konstanty Ciołkowski opracował teorię lotów kosmicznych, przez sukcesy i porażki USA i ZSRR aż do współczesności. Rozmówcy nie ograniczają się do faktów i dat, ale prezentują wiele mniej znanych ciekawostek. Któż bowiem pamięta Iwana Iwanowicza lecącego w kosmos? A rakietę z kręgiem sera na pokładzie? Pamiętamy psy Biełkę i Striełkę, ale kto wie, że razem z nimi poleciały królik, myszy, szczury, a nawet pojemniki z muszkami owocowymi. No i te ciemniejsze strony, czyli np. udział von Brauna w amerykańskim programie kosmicznym.

Część książki zajmują rozważania o przyszłości eksploracji kosmosu, m.in. misje międzyplanetarne, które są już w fazie planowania i zapewne odbędą się w najbliższych latach. Autorka prowokuje też Grzegorza Bronę, który puszcza wodze fantazji i tworzy niesamowite scenariusze ekspansji daleko poza XXI w. Wizje wielkich miast-państw zbudowanych w kosmosie, miliony ludzi żyjących poza Ziemią, ba – pomysł na transport całych układów planetarnych w inne miejsca we wszechświecie. Trzeba przyznać, że tym dwojgu nie brak wyobraźni, choć wszystko mieści się w granicach praw fizyki, jaką dziś znamy. Książkę czyta się lekko, a do jej zrozumienia nie jest konieczna żadna specjalistyczna wiedza. Polecam ją wszystkim pasjonatom kosmosu i techniki.

Grzegorz Brona, Ewelina Zabrzycka, Człowiek – istota kosmiczna, Znak, Kraków 2019