Ewolucja tańca
Getty Images
Świat rytmów: Dzieci wykonują klasyczny taniec w Mumbaju w Indiach (1); breakdanserzy demonstrują swoje figury (2); współcześni tancerze baletowi wykazują się gibkością i gracją (3); baletnice z teatru Bolszoj zachowują perfekcyjny układ (4); parady uliczne i tańce to kubańska specjalność (5).
Czy wyjątkowa dla człowieka skłonność do tańca jest tylko przypadkową pochodną naszej wyprostowanej postawy i wielkiego mózgu, czy może wynikające z niej korzyści społeczne były tak istotne, że pozwoliły naszym przodkom przetrwać kryzysy sprzed tysięcy lat?
1 sierpnia 2017
Tango argentyńskie to taniec nadzwyczaj trudny, ale zjawiskowy. Wystarczy jedno spojrzenie na jego wykonanie przez zawodowych tancerzy Morę Godoy i José Lugonesa, by zrozumieć, dlaczego. Czy to, gdy tańczą skierowani ku sobie, czy gdy ich ciała odchylają się na boki, Godoy i Lugones wirują po parkiecie, a ich nogi wykonują ruchy niczym śmigła wentylatora. Kiedy ona unosi zgiętą nogę i wyrzuca ją do przodu, on odpowiada nagle podobnym ruchem. Wydaje się, jakby partnerzy unosili się na falach wibrujących dźwięków, a ich ciała stanowiły zadziwiającą jedność – ich biodra się zlewają, stopy zmieniają się miejscami, nogi łączą się i rozdzielają.
Świat Nauki
8.2017
(300312) z dnia 01.08.2017;
Biologia;
s. 64