Sylwetki tańczące wśród zygzaków na głazach z Toro Muerto (Peru) mogą stanowić zapis pieśni. Sylwetki tańczące wśród zygzaków na głazach z Toro Muerto (Peru) mogą stanowić zapis pieśni. Andrzej Rozwadowski / Archiwum
Człowiek

Dzika galeria sztuki, czyli petroglify i malowidła naskalne

Po co malowaliśmy na skałach wizerunki zwierząt, ludzi, symbole? Polscy badacze dowodzą, jak plastyczne jest to zjawisko. Także w sferze interpretacji.
Agnieszka Krzemińska
28 maja 2024

Petroglify i malowidła naskalne to fenomen globalny, uchodzący za jeden z najstarszych objawów ludzkiej wrażliwości, duchowości, potrzeby komunikacji z innymi ludźmi, duchami przodków i bogami. Zagadkowe jest w nich w zasadzie wszystko: tematy przedstawień, wybór miejsca, okoliczności powstania. No bo czy przedstawienia w jaskiniach chciano ukryć przed oczami profanów, a te na skałach czy głazach specjalnie eksponowano? Może, ale podział na „tajne” sanktuaria i „otwarte” galerie też można podważyć.

Agnieszka Krzemińska

Dziennikarka naukowa pulsara i tygodnika POLITYKA. Ukończyła archeologię śródziemnomorską na UW. Stypendystka na Freie Universität w Berlinie. Autorka książek „Miłość w starożytnym Egipcie”, „Dawniej ludzie żyli w brudzie. Kiedy i dlaczego zaczęliśmy o siebie dbać” oraz „Grody, garnki i uczeni. O archeologicznych tajemnicach ziem polskich”, za którą w 2022 r. otrzymała Złotą Różę – nagrodę przyznawaną wspólnie przez Festiwal Nauki w Warszawie, Instytut Książki i miesięcznik „Nowe Książki” za pozycję popularnonaukową wyróżniającą się rzetelnością i wybitną formą literacką.
Reklama