Intensywnie żółty wykwit piankowaty (Fuligo septica) przyjmuje bardzo zmienne kształty. Chętnie rozwija się po kilku dniach deszczu. Można go spotkać niemal na całym świecie – jest gatunkiem kosmopolitycznym. Intensywnie żółty wykwit piankowaty (Fuligo septica) przyjmuje bardzo zmienne kształty. Chętnie rozwija się po kilku dniach deszczu. Można go spotkać niemal na całym świecie – jest gatunkiem kosmopolitycznym. Wikipedia
Galerie

Chodzące „Grzyby”

Organizm śluzka krzaczkowatego (Ceratiomyxa ­fruticulosa) podczas formowania zarodni. Zaczątki zarodni dzielą się na dwa rurkowate rozgałęzienia. Następnie każde z nich tworzy kolejne dwa wyrostki. Wewnątrz nich powstają zarodniki.Wikipedia Organizm śluzka krzaczkowatego (Ceratiomyxa ­fruticulosa) podczas formowania zarodni. Zaczątki zarodni dzielą się na dwa rurkowate rozgałęzienia. Następnie każde z nich tworzy kolejne dwa wyrostki. Wewnątrz nich powstają zarodniki.
Śluzowce istniały już w zamierzchłych czasach prekambryjskich. Chociaż wyglądają jak grzyby, nie mają z nimi nic wspólnego. Na dodatek potrafią się poruszać.

Śluzowce (Myxomycetes) są stosunkowo nieliczną i słabo przebadaną grupą. Dotychczas opisano ponad 800 ich gatunków, z czego w Polsce można spotkać około 220. Ich delikatne ciała są bardzo wrażliwe na wahania temperatury i suszę. Dlatego typowym miejscem występowania tych organizmów są zacienione, wilgotne dna lasów liściastych, iglastych i mieszanych, cieniste torfowiska, poręby leśne, rzadziej polany śródleśne bądź łąki. Uwielbiają miejsca obfitujące w gnijącą materię organiczną, czyli spróchniałe drzewa, zmurszałe pnie i gałęzie oraz butwiejącą ściółkę.

Wiedza i Życie 8/2016 (980) z dnia 01.08.2016; Inne spojrzenie; s. 4
Reklama