Cel: uderzyć w planetoidę

Chociaż dziś ludzkość jest skupiona na pokonaniu pandemii koronawirusa, czyhają na nią także inne zagrożenia. Jednym z nich – mało prawdopodobnym, ale realnym i mogącym nawet położyć kres naszej cywilizacji – jest upadek planetoidy lub komety. W przeszłości Ziemia nieraz uczestniczyła w takiej kolizji, a w bliskiej nam przestrzeni kosmicznej odkryto setki obiektów, których trajektorie od czasu do czasu niebezpiecznie krzyżują się z trasą, po której wędruje nasz glob dookoła Słońca. Tragiczny los dinozaurów powinien być dla nas przestrogą. Jednak w przeciwieństwie do nich nie musimy czekać z założonymi rękami na nadejście katastrofy.

Od ponad ćwierć wieku eksperci proponują przetestowanie ewentualnego scenariusza działań ratunkowych, polegającego na wysłaniu w kierunku pędzącej w naszą stronę planetoidy pojazdu kosmicznego, który zmieniłby jej kierunek. Wreszcie zaczynamy przechodzić od słów do czynów. Naukowcy z NASA kończą budowę sondy DART (od ang. double asteroid redirection test), która zostanie wystrzelona w lipcu przyszłego roku i poleci w stronę duetu planetoid o nazwie Didymos. Większy z tych obiektów – Didymos A – ma 780 m średnicy, mniejszy, Didymos B, tylko 160 m. W ten drugi uderzy DART po trwającym ponad rok locie. Badacze oczekują, że ta kolizja, zaplanowana na wrzesień 2022 r., zmieni prędkość orbitalną planetoidy o jakieś 0,5 mm na sekundę, co z kolei wpłynie na okres jej rotacji, a efekt końcowy można będzie obserwować z Ziemi przez teleskopy. Na powierzchni zbombardowanej planetoidy powinien się też pojawić krater o szerokości jakichś 20 m.

Podkreślmy, że Didymos B nie zagraża Ziemi. Został wybrany, ponieważ jego rozmiary są zbliżone do tych planetoid, które rzeczywiście mogą nam zaszkodzić. Na krótko przed kolizją od pojazdu DART oddzieli się sześć miniaturowych satelitów typu CubeSat, zbudowanych przez Włoską Agencję Kosmiczną. To one sfotografują z bliska i prześlą na Ziemię kadry dokumentujące ostatnie chwile sondy kamikadze.