Czas Europy
Najwyraźniej po dosyć już dokładnym zbadaniu Marsa przyszedł czas na inne, potencjalnie goszczące życie globy. Rozpoczęła się właśnie kolejna, jedna z ostatnich już faz przygotowania amerykańskiej misji Europa Clipper. Może ona wyruszyć w drogę już w 2023 r. Zasilana przez panele słoneczne sonda ma na celu – jak sama nazwa wskazuje – zbadanie jednego z księżyców galileuszowych Jowisza, Europy. Jak pokazały zdjęcia wykonane przez okrążający niegdyś Jowisza próbnik Galileo, pod powierzchnią tego skutego lodem księżyca może się kryć wodny ocean.
Europa Clipper nie będzie bezpośrednio okrążał Europy. Jego wokółjowiszowa orbita umożliwi mu jednak co najmniej 45-krotne bliskie przeloty obok badanego satelity. Dzięki temu misja będzie w stanie uniknąć częstego przechodzenia przez niebezpieczne pasy radiacyjne Jowisza. Drugą zaletą takiego zaplanowania misji jest czas: próbnik może szybko zebrać bardzo dużą ilość cennych danych, jednak ich przesłanie na Ziemię trwa znacznie dłużej. Dlatego odsunięcie od siebie kolejnych przelotów nad Europą pozwoli na sprawne przekazanie informacji o każdym z nich. Podczas niektórych przelotów sonda zbliży się do powierzchni Europy na odległość zaledwie 25 km i będzie wówczas w stanie przelecieć przez któryś z pióropuszy lodu wodnego, wylatującego ze spękań lodowej skorupy księżyca. Dzięki temu zbadamy skład tajemniczego podlodowego oceanu.
Badania Europa Clipper zostaną uzupełnione przez wyniki misji europejskiej JUICE (Jupiter Icy Moon Explorer), która wyruszy w drogę w 2022 r. Jej celem będą aż trzy jowiszowe księżyce, bo prócz Europy również Kallisto i Ganimedes. Być może i pod ich powierzchniami kryje się ciekła woda? JUICE poświęci szczególną uwagę Ganimedesowi – największemu księżycowi Układu Słonecznego, przekraczającemu masą Merkurego. Próbnik wejdzie na orbitę Ganimedesa w 2032 r., badając skład księżyca, pole magnetyczne i jego oddziaływanie z polem magnetycznym Jowisza. Wykona również dwa przeloty obok Europy i przelot badający Kallisto.
Wszystkie te działania nie tylko poszerzą naszą wiedzę o historii i obecnym stanie Układu Słonecznego, ale też pomogą odpowiedzieć na może nawet bardziej palące pytanie. Dotychczasowe misje poszukujące planet pozasłonecznych odkrywały ze szczególną łatwością masywne gazowe planety, na których nie spodziewamy się narodzin życia. Czy jednak wokół takich planet łatwo tworzą się księżyce i jakiego rodzaju? Wiedza na ten temat może ukierunkować poszukiwania zamieszkanych światów.