Wczesne marsjańskie oceany

Równiny na północnej półkuli Marsa zajmują niemal 1/3 powierzchni planety. Niegdyś mogły być pokryte oceanem, na co wskazywałyby otaczające je struktury, które ciągną się przez tysiące kilometrów i przypominają starożytne linie brzegowe. Wykryły je w latach 80. okrążające Czerwoną Planetę sondy Viking. Stwierdzono dwa ślady po hipotetycznych praoceanach: Arabii (starszy i większy) i Deuteronilusie.

Według hipotezy postawionej ostatnio przez geofizyków z University of California oceany powstały o kilkaset milionów lat wcześniej, niż dotychczas uważano, zanim 3,7 mld lat temu wypiętrzyło się ogromne wulkaniczne wzniesienie Tharsis. Obaliłoby to główny argument przeciwko oceanicznemu wyjaśnieniu pochodzenia linii brzegowych – to, że nie znajdują się dziś one na wspólnym „poziomie morza”, a ich wysokość w poszczególnych obszarach Marsa różni się nawet o kilka kilometrów. Gdyby wypełnić je wodą, część z niej od razu by się wylała. Jeśli jednak wypiętrzenie Tharsis powstało później, mogło zmodyfikować pierwotny kształt linii brzegowych. Również szacowana głębokość wody w oceanach okazuje się przy tej hipotezie mniej więcej dwukrotnie mniejsza, niż do tej pory zakładano, co pozwala łatwiej wyjaśnić szybki – niestety! – zanik marsjańskich mórz.