Rzodkiewnikowi nie najgorzej w księżycowej glebie

Intrygujący eksperyment, którego wyniki mogą ułatwić skolonizowanie Księżyca, został opisany w „Biology Communication”. Autorami badań są astrobiolodzy z University of Florida. Astrobiologia zajmuje się życiem pozaziemskim – zarówno jego poszukiwaniem, jak i znajdowaniem warunków do jego przeniesienia z Ziemi na inne globy. Mówi się wtedy o ich terraformowaniu, czyli przeobrażeniu ich środowiska naturalnego w taki sposób, aby stało się ono podobne do ziemskiego. Twórcy takich śmiałych wizji za najbardziej obiecujący obiekt do takiego eksperymentu uważają Marsa, ale w wielu projektach pierwszy krok miałby polegać na założeniu samowystarczalnej pod względem żywnościowym kolonii na Srebrnym Globie. Czy to realne?

W próbkach zwietrzeliny, którą przywieźli na Ziemię astronauci z misji Apollo 11, Apollo 12 i Apollo 17, umieszczono nasiona rzodkiewnika pospolitego z rodziny kapustowatych, a więc bliskiego krewnego kalafiora i kapusty. Taka zwietrzelina pokrywa powierzchnię Księżyca kilkumetrową warstwą i nazywana jest regolitem. Potrzeba mnóstwo czasu oraz udziału wielu organizmów, aby zmieniła się w prawdziwą glebę. Mimo to nasiona wykiełkowały, wypuściły łodygę oraz liście. – Każda z trzech próbek pochodziła z innego miejsca na Księżycu. Nie byliśmy pewni, czy rośliny zakorzenią się w regolicie. Jednak udało im się, chociaż były dość rachityczne w porównaniu z okazami wysianymi w ubogiej glebie ziemskiej – mówią naukowcy. Po 20 dniach od wykiełkowania wykonano analizy genetyczne roślin. Okazało się, że głównymi czynnikami stresowymi utrudniającymi ich wzrost były: sole, metale i reaktywne formy tlenu. Badacze zamierzają teraz poszukać odporniejszych gatunków i sprawdzić, jak poradzą sobie w regolicie.