O czym zapomniał Stephen Hawking? Mechanikę kwantową i fizykę czarnych dziur łączyć trzeba śmielej
Aby wyjaśnić zasadnicze paradoksy gnębiące współczesną fizykę nie wystarczy stosować mechanikę kwantową wyłącznie do materii obecnej w czarnych dziurach. Trzeba jeszcze potraktować kwantowo otaczającą je czasoprzestrzeń.
1 października 2022
Od 1974 roku, kiedy to Stephen Hawking przedstawił argumenty, że czarne dziury niszczą informację, fizyka teoretyczna znajdowała się w stanie kryzysu. Hawking pokazał, że czarna dziura może wyparować, stopniowo przekształcając siebie i wszystko, co połknęła, w pozbawioną cech chmurę promieniowania. Podczas tego procesu tracona jest informacja o wszystkim, co wpadło do czarnej dziury, co narusza świętą zasadę fizyki.
Przez ponad 45 lat był to otwarty problem, ale w 2019 roku kawałki układanki zaczęły do siebie pasować.
Świat Nauki
10.2022
(300374) z dnia 01.10.2022;
Rozwiązanie paradoksu czarnych dziur;
s. 30
Oryginalny tytuł tekstu: "Czarne dziury, tunele czasoprzestrzenne i splątanie"
