Łubu-du, bum, bum, gruch!

W przestrzeni kosmicznej – i tej bliskiej, i tej dalszej – wciąż coś się zderza. Bez przerwy dochodzi do katastrof, ale też do trwałych połączeń. Dotyczy to obiektów najmniejszych w skali kosmosu oraz olbrzymich. Zacznijmy od powstawania planet. Wszystkie formują się podobnie, poza tymi największymi, o masie kilkunastu lub nawet kilkudziesięciu naszych Jowiszy, bliskie brązowym karłom (tzw. nieudanym gwiazdom). Gdy rodzi się gwiazda, towarzyszy jej pyłowo-gazowy dysk protoplanetarny.