Pulsar - wyjątkowy portal naukowy. Pulsar - wyjątkowy portal naukowy. Shutterstock
Kosmos

Obce zaćmienia

Geometria zaćmienia Słońca obserwowanego z okolic Indonezji. Dla ludzi z tego obszaru zaćmienie jest całkowite.Shutterstock Geometria zaćmienia Słońca obserwowanego z okolic Indonezji. Dla ludzi z tego obszaru zaćmienie jest całkowite.
Znamy je dobrze z Ziemi i z jej okolic. To zaćmienia Słońca i Księżyca. Często spektakularne. W kosmosie – i bliższym, i dalszym – bez przerwy jednak rozmaite obiekty zaciemniają się nawzajem: gwiazdy, planety, księżyce.

Co ciekawe, zaćmienia – te czy inne – nie są jakimś szczególnym zjawiskiem fizycznym. Sama fizyka nie ma tu większego znaczenia. Raczej liczą się geometria ruchu i położenia ciał względem siebie. Do zaćmień dochodzi, ponieważ umiejscowienie zaciemniających i zaciemnianych obiektów jest dokładnie takie, a nie inne. Na przykład spektakularne zaćmienia Słońca, obserwowane i podziwiane od niepamiętnych czasów z Ziemi, zachodzą tylko dlatego, że Księżyc i Słońce mają podobne rozmiary kątowe na niebie i gdy wszystkie trzy ciała znajdują się w linii prostej, a Księżyc jest akurat w środku tego układu, może on nawet całkowicie zaćmić Słońce dla obserwatorów z Ziemi.

Wiedza i Życie 7/2024 (1075) z dnia 01.07.2024; Kosmos; s. 37
Reklama