Przyjaciel pszczoły, wróg alergika
Ziarna pyłku mają rozmaity kształt. Różnią się też wielkością, chociaż najczęściej ich średnica wynosi ok. 0,04 mm. Obecna w ścianie zewnętrznej substancja, zwana sporopoleniną, nadaje jej wyjątkową twardość. Nie rozkłada jej nawet stężony kwas siarkowy.
1 kwietnia 2019
U roślin wiatropylnych powierzchnia pyłku jest gładka lub słabo zróżnicowana, u owadopylnych wykazuje rozmaite urzeźbienie. Ponieważ wzory na powierzchni są charakterystyczne dla danego gatunku, badając pobrane osady, można powiedzieć, jakie rośliny występowały dawno temu na danym obszarze. Zabarwienie ziaren pyłku może być rozmaite – od białego do czarnego. Najczęściej pyłek ma jednak żółty kolor. Na fotografiach nadano ziarnom pyłku sztuczne barwy.
Pszczoły przynoszą pyłek do ula w postaci obnóża pyłkowego w koszyczkach znajdujących się na ostatniej parze odnóży.
Wiedza i Życie
4/2019
(1012) z dnia 01.04.2019;
Inne spojrzenie;
s. 4
