Zaginione kości

Choć ich wygląd na to nie wskazuje, ptaki to potomkowie przemierzających Ziemię 200 mln lat temu dinozaurów. W drodze ewolucji utraciły charakterystyczne dla swoich kuzynów uzębienie, zwiększyły pojemność czaszki, wielkość mózgu i oczu. Ich czaszka składa się z wielu kości, które razem tworzą anatomiczną i funkcjonalną całość. Ale naukowców od dłuższego czasu zastanawiało, dlaczego brakuje wśród nich kości przedczołowej i zaoczodołowej. U dinozaurów znajdowały się one odpowiednio w kąciku oka i za gałką oczną. Przeprowadzone na embrionach badania pozwoliły odnaleźć zgubę. Okazało się, że u ptaków kości te są obecne, ale jedynie w rozwoju zarodkowym. W miarę rozwoju embrionu łączą się one z pozostałymi kośćmi czaszki i dlatego w dorosłym życiu osobniczym nie pozostaje po nich żaden ślad. „Wewnętrzny dinozaur” pojawia się w czasie embrionalnego rozwoju ptaków, ujawniając skrzętnie ukrytą historię ewolucji obu grup.