pulsar
Środowisko

Prawdziwy dylofozaur nie poznałby siebie w „Parku Jurajskim”

Wszystkie skamieniałości dylofozaurów pochodzą z dwóch stanowisk w północnej Arizonie, gdzie odsłaniają się skały wczesnojurajskie z początkowego okresu rozpadu Pangei. Źródło: Christopher R. Scotese (dane do mapy paleogeograficznej)Mapa Daisy Chung Wszystkie skamieniałości dylofozaurów pochodzą z dwóch stanowisk w północnej Arizonie, gdzie odsłaniają się skały wczesnojurajskie z początkowego okresu rozpadu Pangei. Źródło: Christopher R. Scotese (dane do mapy paleogeograficznej)
Wzrost owczarka alzackiego, grzechocząca kryza na głowie i morderczo jadowita ślina. Tak przedstawiono dinozaura zabójcę w „Jurassic Park”. Dzięki drobiazgowym badaniom skamieniałości wiemy, że jego wygląd i zachowanie były zupełnie inne, niż na ekranie.

W Sekcji Archeo prezentujemy archiwalne teksty ze „Świata Nauki” i „Wiedzy i Życia”. Wciąż aktualne, intrygujące i inspirujące.

Portret drapieżcy

We wczesnych badaniach nad dylofozaurami przyjęto, że dinozaury te miały słabe szczęki, więc żywiły się zapewne padliną lub atakowały za pomocą zaopatrzonych w ostre pazury łap. Jednak według nowszych opracowań i na podstawie wszystkich dostępnych szczątków wydaje się, że były to groźne drapieżniki.

Świat Nauki 2.2021 (300354) z dnia 01.02.2021; Paleontologia; s. 40
Oryginalny tytuł tekstu: "Prawdziwy dylofozaur"
Reklama