Lot po linii, czyli kwantowa natura ptasiej nawigacji
Migrujące ptaki pokonują ogromne odległości między lęgowiskami a zimowiskami. Nowe badania wskazują na biofizyczne podstawy ich wewnętrznego systemu orientacji.
1 maja 2022
Wyobraź sobie, że jesteś młodym szlamnikiem, dużym długonogim i długodziobym ptakiem nadbrzeżnym, który wylągł się w alaskańskiej tundrze. Gdy dni stają się coraz krótsze i nadchodzi mroźna zima, odczuwasz potrzebę wyruszenia w trwającą co najmniej siedem dni i nocy non stop podróż przez Ocean Spokojny na półkulę południową do oddalonej o 12 tys. km Nowej Zelandii. To jedna z najbardziej imponujących ziemskich migracji. I sprawa życia i śmierci. Co roku dziesiątki tysięcy szlamników pomyślnie odbywa taką wyprawę.
Świat Nauki
5.2022
(300369) z dnia 01.05.2022;
Chemia biofizyczna;
s. 20
Oryginalny tytuł tekstu: "Kwantowa natura ptasiej nawigacji"