Nanotechnolodzy mimo woli
Podczas spotkania Klubu Rzymskiego w Warszawie w 2012 r. wdrażanie nanotechnologii uznano za jeden z głównych elementów „trzeciej rewolucji przemysłowej”, a profesję nanotechnologa – za jeden z najgwałtowniej rozwijających się obecnie nowych zawodów. Czy jednak jest to rzeczywiście zupełnie nowy zawód?
1 maja 2017
Nanotechnologia jako nauka pojawiła się na dobre w naszym życiu w latach 80. ub.w. Zbudowano wtedy pierwszy mikroskop tunelowy, umożliwiający manipulowanie pojedynczymi atomami, odkryto fulereny (cząsteczki składające się z atomów węgla tworzących pustą w środku bryłę), zsyntezowano dendrymery (polimery o regularnej, rozgałęzionej strukturze i kształcie zbliżonym do kuli), a Kim Eric Drexler roztaczał wizję samoreprodukujących się funkcjonalnych układów molekularnych, co z jednej strony rozbudzało nadzieję na realizację chociażby szalonego pomysłu kosmicznych sond von Neumanna, a z drugiej wzbudzało przerażenie na myśl o realnej możliwości zmiany świata w szarą maź (grey goo).
Wiedza i Życie
5/2017
(989) z dnia 01.05.2017;
Technologia;
s. 40
