1971: „Cząstki wiatru słonecznego przemiatają ziemskie pole magnetyczne, wnikając w magnetosferę (szary). W rezultacie powstaje fala uderzeniowa (czerwony). Kiedy Księżyc znajdzie się w magnetosferze naszej planety, jego pole magnetyczne zostaje zdominowane przez ziemskie. W tej jego pośredniej magnetosferze (jasny kolorowy obszar) pojawiają się strumienie cząstek wiatru słonecznego i najsilniejsze w obrębie całej księżycowej orbity turbulencje .” 1971: „Cząstki wiatru słonecznego przemiatają ziemskie pole magnetyczne, wnikając w magnetosferę (szary). W rezultacie powstaje fala uderzeniowa (czerwony). Kiedy Księżyc znajdzie się w magnetosferze naszej planety, jego pole magnetyczne zostaje zdominowane przez ziemskie. W tej jego pośredniej magnetosferze (jasny kolorowy obszar) pojawiają się strumienie cząstek wiatru słonecznego i najsilniejsze w obrębie całej księżycowej orbity turbulencje .” Dan Todd; Scientific American, tom 225, nr 2; sierpień 1971
Struktura

Z archiwum Scientific American

Sierpień

1971

Jak pilotuje szarańcza

„Podobnie jak samolot, owad może obracać się wzdłuż swojej osi podłużnej (przechylać – bank, roll), a także poprzecznej (pochylać się – pitch). Okazuje się, że szarańcza stosuje dwie różne strategie sterowania odchyleniem: (1) gwałtowną zmianę skrętu skrzydeł, pozycji odwłoka i nóg kontrolowaną przez wrażliwe na przepływ powietrza włoski na głowie i (2) wolniejszy, subtelniejszy ruch o podobnym ogólnie charakterze kontrolowany receptorami szyi.

Świat Nauki 8.2021 (300360) z dnia 01.08.2021; Z archiwum Scientific American; s. 80
Reklama