Jezioro Mensabak w południowym Meksyku jest centrum terenów zamieszkałych przez Lakandonów. Jezioro Mensabak w południowym Meksyku jest centrum terenów zamieszkałych przez Lakandonów. Christian Rodriguez
Struktura

Los nieujarzmionych Majów

Na święty teren jeziora Mensabak składają się dziesiątki ważnych dla życia duchowego Lakandonów miejsc. Jednym z najważniejszych jest wapienny klif, który jest uważany z jednej strony – za siedzibę Mensabaka, boga deszczu i rolnictwa, a z drugiej – za wrota do nieba, gdzie Lakandonowie trafiają po śmierci.Christian Rodriguez Na święty teren jeziora Mensabak składają się dziesiątki ważnych dla życia duchowego Lakandonów miejsc. Jednym z najważniejszych jest wapienny klif, który jest uważany z jednej strony – za siedzibę Mensabaka, boga deszczu i rolnictwa, a z drugiej – za wrota do nieba, gdzie Lakandonowie trafiają po śmierci.
Lakandonowie – jeden z odłamów Majów – uniknęli podboju przez Hiszpanów i zdołali przetrwać w dżungli przez setki lat. Dziś, za sprawą znalezisk archeologicznych, odkrywamy ich zapomnianą przeszłość

550 lat temu został przypieczętowany los ostatnich państw-miast Majów, które rozwijały się bujnie przez setki lat. Gdy długotrwała susza i konflikty zbrojne zniszczyły ich społeczną i polityczną tkankę, a hiszpańscy koloniści rozpoczęli pozbawiać Majów ziem, przeznaczając je pod rozrastające się plantacje, na których przymuszali ich do pracy, wielu mieszkańców wspaniałych miast, takich jak Yaxchilan czy Palenque, zbiegło na wieś w poszukiwaniu lepszego życia. To dzięki nim kultura Majów odrodziła się w nowych formach.

Świat Nauki 11.2020 (300351) z dnia 01.11.2020; Archeologia; s. 60
Reklama