Gorączka litu, czyli czy nowy król metali napędzi zieloną rewolucję

Dziur jest kilka. Łącznie zajmują powierzchnię kilku kilometrów kwadratowych. Najstarsza ma owalny kształt o średnicy około kilometra i głębokość ponad 200 m. Na jej dnie połyskuje jezioro, co oznacza, że wszystko, co cenne i możliwe do wydobycia, zostało już stąd zabrane. W innych dziurach eksploatacja jednak trwa. Dokonuje się tego w bardzo tradycyjny sposób, czyli przy pomocy ładunków wybuchowych. Pokruszona skała jest ładowana na wielkie wywrotki, które wywożą zdobycz do zakładu wzbogacania rudy.