Ruchome fortece, czyli czołgi, pociski, technologie i strategie wojenne
Rozwój techniki wojskowej doprowadził do tego, że coraz łatwiej zniszczyć czołg. Rozwiązaniem mogą być aktywne systemy obrony.
1 stycznia 2016
Wprowadzenie czołgów na pola bitew miało głównie służyć zaskoczeniu przeciwnika siłą ognia i manewrowością. Pancerz jednocześnie zapewniał wsparcie żołnierzom piechoty i dość duże bezpieczeństwo członkom załogi. Rozwój pocisków przeciwpancernych zmusza projektantów czołgów do poszukiwania coraz doskonalszych rozwiązań zapewniających to bezpieczeństwo.
Załogi czołgów pierwszej generacji swoje bezpieczeństwo zawdzięczały jedynie tzw. obronie pasywnej, a więc pancerzowi – jego konstrukcji (w tym użytym materiałom), nachyleniu (pocisk ma wtedy większy odcinek do przebicia) i grubości.
Wiedza i Życie
1/2016
(973) z dnia 01.01.2016;
Technika;
s. 52
Oryginalny tytuł tekstu: "Ruchoma forteca"
