Spiczaste białka, okrywające wirusy wścieklizny (na zdjęciu w powiększeniu około miliona razy), pozwalają im przechodzić z neuronu do neuronu. Spiczaste białka, okrywające wirusy wścieklizny (na zdjęciu w powiększeniu około miliona razy), pozwalają im przechodzić z neuronu do neuronu. Chris Bjornberg Science Source
Technologia

Wścieklizna mózgu

Wykorzystywanie wirusa wścieklizny do śledzenia obwodów mózgowychIlustracja Kelly Murphy Wykorzystywanie wirusa wścieklizny do śledzenia obwodów mózgowych
Neurobiolodzy wykorzystują zmodyfikowane formy wirusów wścieklizny do mapowania obwodów mózgu z nieosiągalną dotychczas precyzją

Pewnej księżycowej nocy troje fikcyjnych hulaków na angielskim wrzosowisku sparaliżował koszmarny widok: „czarne wielkie zwierzę, kształtu psa, a rozmiarów dotąd niewidzianych. Potwór miał kły zatopione w gardle Hugona i w chwili, gdy trzej mężczyźni się zbliżyli, wyrwał kawał ciała z szyi trupa i zwrócił ku przybyłym swe ogniste ślepia i paszczę krwią broczącą... Trójka śmiałków wrzasnęła przeraźliwie i krzycząc ciągle, popędziła z powrotem przez równinę” [przekład Bronisława Neufeldówna].

Świat Nauki 3.2019 (300331) z dnia 01.03.2019; Neurobiologia; s. 48
Reklama