DNA perswazji

W swojej trzeciej książce brytyjski psycholog Kevin Dutton zajmuje się flipnozą – niezwykle skuteczną odmianą perswazji, która – jak sam określa – umożliwia sprzedanie talibom kremu do golenia. Przestawia to „DNA perswazji” jako błyskotliwy miks zaskoczenia, prostoty, ukazania osobie, na którą chce się wpłynąć, subiektywnych, możliwych do odniesienia korzyści, pewności siebie i empatii. Flipnoza może więc też działać natychmiast, nie tylko jako efekt długotrwałych starań i negocjacji. Autor zwraca uwagę, że perswazja to nie tyle umiejętność nakłaniania ludzi, by robili to, czego nie mieli zamiaru robić, ile zmotywowania ich w odpowiedni (chciałoby się rzec: perfidny) sposób, by chcieli to zrobić.

Rozdział „Psychopata – perswazja we krwi” jest poświęcony autentycznym historiom, pokazującym, w jaki sposób psychopaci (ulubiony przedmiot badań Duttona) wpływają na ludzi. I można na to spojrzeć dwojako – czego się w tym względzie możemy nauczyć od psychopatów i przed czym się należy bronić, jeśli nie chcemy, by ktoś nas omotał, nabrał i wykorzystał.

Bardzo ciekawy jest rozdział „Horyzonty perswazji”, z którego wynika, że choć jedni ludzie są naturalnie podatni na sugestię, a inni nie, to naprawdę wiele zależy od nastawienia. Przecież terapia opiera się na perswazji – chodzi w niej właśnie o to, by przekonać kogoś do zmiany nastawienia. Psycholog nie rozwiązuje problemów, tylko uczy innego o nich myślenia. Metody „ćwiczenia mózgu”, odwracające uwagę od „martwienia się zmartwieniami”, a „programujące pozytywnie” są z powodzeniem stosowane w terapii lęku, fobii społecznej, leczeniu alkoholizmu czy osób po udarze.

Na koniec sprawdź, czy łatwo Cię nabrać, korzystając z wielowymiarowej skali podatności na sugestię.

Kevin Dutton, Zaklinanie umysłu, przeł. Radosław Madejski, Muza, Warszawa 2018