1970: Odcisk stopy na Księżycu jednego z astronautów uczestniczących w misji Apollo 11 pokazuje konsystencję powierzchni Księżyca, ale jest jednocześnie metaforą eksploracji Galaktyki przez człowieka. 1970: Odcisk stopy na Księżycu jednego z astronautów uczestniczących w misji Apollo 11 pokazuje konsystencję powierzchni Księżyca, ale jest jednocześnie metaforą eksploracji Galaktyki przez człowieka. NASA
Strona główna

Z archiwum Scientific American

Sierpień

1970

Łyżka Księżyca

„Na rozległych, płaskich księżycowych maria, czyli »morzach« (takich jak Mare Tranquillitatis, Morze Spokoju, miejsce lądowania misji załogowej Apollo 11), głębokość kraterów, które sięgnęły skalnego podłoża, wskazuje na grubość regolitu od 5 do 10 m. Tak więc astronauci Apollo 11 Neil A. Armstrong i Edwin E. Aldrin Jr. nie spacerowali w Bazie Spokoju po litej skale, nie potrzebowali też kilofów geologicznych, które ze sobą zabrali, aby pobrać próbki.

Świat Nauki 8.2020 (300348) z dnia 01.08.2020; Z archiwum Scientific American; s. 80
Reklama