Matematyka wykrzyknika, czyli o sile silni

Na początku XIX wieku w matematyce pojawił się wykrzyknik – oczywiście w nowej roli. Korzystanie z tego znaku zaproponował francuski matematyk Christian Kramp, pisząc w pracy opublikowanej w roku 1808: „Używam bardzo prostego zapisu n! dla oznaczenia iloczynu liczb malejących od n do jedności, czyli n×(n-1)×(n-2)×…×3×2×1. Częste korzystanie z analizy kombinatorycznej w większości moich dowodów czyni ten zapis niezbędnym”.

Obecność wykrzyknika w symbolu podanego działania, które w niemal wszystkich językach określa się słowem pochodzącym od łacińskiego factorialis (działający), a w Polsce znane jest jako silnia – przyjęło się nie bez oporów.