Prehistoryczne DNA: co mówi o ewolucji

DNA może przetrwać w kościach czy wytworach skóry przynajmniej milion lat. I choć nadszarpnięty zębem czasu ulega fragmentacji i innym degeneracyjnym zmianom chemicznym, wciąż można wykorzystać go w analizach molekularnych umożliwiających finalnie poznanie jego sekwencji. W ten sposób odczytano częściowo genomy neandertalczyka (szczątki sprzed 38 tys. lat), denisowianina (szczątki liczące 41 tys. lat) i człowieka żyjącego ok. 4 tys. lat temu na zachodnim wybrzeżu Grenlandii. Na podstawie przeprowadzonych analiz udało się określić, że linie rodowe neandertalczyków i denisowian oddzieliły się od współczesnych ludzi jakieś 550 tys.