Alaskańscy myśliwi trzymali się blisko mamutów
Badanie ciosa samicy imieniem Elma pozwoliło odtworzyć kondycję i liczącą ponad tysiąc kilometrów wędrówkę zwierzęcia.
17 stycznia 2024
Ślady ognisk, kamienne narzędzia i pokonsumpcyjne kości zwierząt – Charles Holmes ze University of Alaska Fairbanks wraz z François Lanoë z University of Alaska Museum of the North natrafili na nie w roku 2009. Na tym samym, datowanym na 14 tys. lat, stanowisku Swan Point na Alasce znaleźli też cios mamucicy, którą nazwali Élmayųujey’eh. W skrócie Elma.
Po rozcięciu ciosa wzdłuż widać wyraźnie warstwy wzrostowe. Pobranie próbek z każdej z nich pozwala więc na zdobycie chronologicznego zapisu życia mamuta poprzez badanie izotopów – będących chemicznymi markerami diety i lokalizacji zwierzęcia.