Twarz, której bali się wszyscy

Londyn, rok 1884. Przed wejściem do objazdowego cyrku osobliwości ustawił się tłum gapiów. Dzieci ściskały się za ręce, kobiety kryły twarze za wachlarzami, mężczyźni z zaciętymi minami wpatrywali się w afisz przyklejony do deski przy wejściu: „Największy fenomen znany ludzkości. Człowiek słoń. Istota tak odrażająca, że natura musiała się pomylić”. W środku panował półmrok, ciężka kotara oddzielała widzów od „eksponatu”. Konferansjer, odziany w czerwony frak, tubalnym głosem i nutą teatralnej grozy budował napięcie niczym magik przed kulminacją sztuczki: „Szanowni państwo!