Globalny widok północnej półkuli Wenus, uzyskany za pomocą radaru umieszczonego na wysłanym przez NASA orbiterze Magellan, który w latach 1990–1994 przebijał się przez zasłonę wirujących chmur. Globalny widok północnej półkuli Wenus, uzyskany za pomocą radaru umieszczonego na wysłanym przez NASA orbiterze Magellan, który w latach 1990–1994 przebijał się przez zasłonę wirujących chmur. NASA and JPL
Kosmos

Wenus: nowe misje badawcze

Zdjęcia powierzchni, takie jak ta panorama zrobiona przez radziecki lądownik Venera 14 w 1982 roku, ukazywały niewiele więcej niż ponury krajobraz skał wulkanicznych pod przytłaczającym, żrącym niebem.Ted Stryk Raw Data Courtesy of the Russian Academy of Sciences Zdjęcia powierzchni, takie jak ta panorama zrobiona przez radziecki lądownik Venera 14 w 1982 roku, ukazywały niewiele więcej niż ponury krajobraz skał wulkanicznych pod przytłaczającym, żrącym niebem.
Trzy nowe misje kosmiczne mają ożywić badania dawno zaniedbywanej sąsiadki Ziemi. Być może pozwolą wyjaśnić, w jaki sposób Wenus stała się złą bliźniaczką naszej planety

Jak wiele innych dzieci, Sue Smrekar marzyła, że pewnego dnia wyruszy w kosmos. Nie została jednak astronautką, ale geofizyczką planetarną w należącym do NASA Jet Propulsion Laboratory, gdzie zajmuje się robotami badającymi inne niż Ziemia globy. Być może było to przeznaczenie: jej ojciec pochodzi ze wsi w Pensylwanii noszącej nazwę Venus.

I, jak najbardziej odpowiednio, pierwszą misją, nad którą pracowała Smrekar, był wysłany przez NASA orbiter Wenus Magellan. Wystrzelony w 1989 roku został wyposażony w system radarowy, który zaglądał pod gęste chmury planety, aby po raz pierwszy opracować mapę całej powierzchni.

Świat Nauki 10.2021 (300362) z dnia 01.10.2021; Planetologia; s. 52
Oryginalny tytuł tekstu: "Zdjąć klątwę z Wenus"
Reklama