Widok na Plamę oraz zróżnicowanie prędkości wiatrów w jej obrębie (po prawej). Zewnętrzny zielony okrąg wskazuje, gdzie wiatry przyspieszyły, a wewnętrzny – gdzie zwolniły. Widok na Plamę oraz zróżnicowanie prędkości wiatrów w jej obrębie (po prawej). Zewnętrzny zielony okrąg wskazuje, gdzie wiatry przyspieszyły, a wewnętrzny – gdzie zwolniły. NASA/ESA
Kosmos

Wielka Czerwona Plama: jakie tajemnice skrywa

Obserwacje z użyciem Kosmicznego Teleskopu Hubble’a pozwoliły dostrzec zmiany prędkości wiatrów w jej obrębie.

Owa plama to potężny antycyklon (układ wiatrów w postaci wiru; by mówić o antycyklonie, cyrkulacja gazów atmosferycznych musi się także odbywać w konkretnym kierunku, odpowiednio skorelowanym z kierunkiem ruchu obrotowego samej planety), utrzymujący się od setek lat na południowej półkuli Jowisza. Jego średnica ma ok. 16 tys. km, co oznacza, że w jego wnętrzu bez trudu zmieściłaby się cała Ziemia. Pierwsze obserwacje tego zjawiska prowadzono najpewniej już w XVII w., a bardziej szczegółowo astronomowie przyglądają mu się od XIX w.

Wiedza i Życie 11/2021 (1043) z dnia 01.11.2021; Sygnały; s. 5
Reklama