Na tym zdjęciu wykonanym za pomocą instrumentu NIRCAM widoczne są pierścienie Jowisza, jego księżyce Amalthea (jasny punkt z lewej) i Adrastea (słaba kropka na lewym końcu pierścieni), a nawet galaktyki tła. Białe obszary na planecie to regiony z większą ilością chmur, które odbijają światło słoneczne; szczególnie wyraźna jest słynna Wielka Czerwona Plama. Ciemniejsze miejsca to rejony, gdzie chmur jest mniej. Być może najbardziej zadziwiająca jest niebieska poświata zórz polarnych na północnym i południowym biegunie planety. Te świetliste widoki powstają, gdy wysokoenergetyczne cząstki wyrzucane przez Słońce uderzają w atomy w atmosferze Jowisza. Zorze występują na każdej planecie mającej atmosferę i pole magnetyczne, które kieruje cząstki ze Słońca ku biegunom; zorze zaobserwowano nie tylko na Ziemi i Jowiszu, ale także na Saturnie, Uranie i Neptunie. Na tym zdjęciu wykonanym za pomocą instrumentu NIRCAM widoczne są pierścienie Jowisza, jego księżyce Amalthea (jasny punkt z lewej) i Adrastea (słaba kropka na lewym końcu pierścieni), a nawet galaktyki tła. Białe obszary na planecie to regiony z większą ilością chmur, które odbijają światło słoneczne; szczególnie wyraźna jest słynna Wielka Czerwona Plama. Ciemniejsze miejsca to rejony, gdzie chmur jest mniej. Być może najbardziej zadziwiająca jest niebieska poświata zórz polarnych na północnym i południowym biegunie planety. Te świetliste widoki powstają, gdy wysokoenergetyczne cząstki wyrzucane przez Słońce uderzają w atomy w atmosferze Jowisza. Zorze występują na każdej planecie mającej atmosferę i pole magnetyczne, które kieruje cząstki ze Słońca ku biegunom; zorze zaobserwowano nie tylko na Ziemi i Jowiszu, ale także na Saturnie, Uranie i Neptunie. NASA, ESA, CSA and Jupiter ERS Team; Image processing, Ricardo Hueso/UPV/EHU i Judy Schmidt
Kosmos

Kosmiczne portrety

Na tym obrazie, który łączy obserwacje z JWST i Hubble’a, widać efektowne wiry galaktyki M74 (Fantom). Dane zebrane przez Hubble’a w świetle widzialnym pokazują obecne w galaktyce spiralnej gwiazdy. Starsze, bardziej czerwone gwiazdy znajdują się w świecącym jądrze, zaś młodsze, bardziej niebieskie – na obrzeżach galaktyki. Promieniowanie podczerwone uchwycone przez JWST uwypukla z kolei gaz i pył rozmieszczony w ramionach spiralnych, a także jasną gromadę gwiazd w sercu galaktyki. Każdy z teleskopów eksponuje inny aspekt tego kosmicznego cudu, a połączone dane oferują obraz pełniejszy, niż mieliśmy wcześniej.ESA/Webb, NASA and CSA, J. Lee and PHANGS-JWST Team;ESA/Hubble and NASA, R. Chandar; Judy Schmidt Na tym obrazie, który łączy obserwacje z JWST i Hubble’a, widać efektowne wiry galaktyki M74 (Fantom). Dane zebrane przez Hubble’a w świetle widzialnym pokazują obecne w galaktyce spiralnej gwiazdy. Starsze, bardziej czerwone gwiazdy znajdują się w świecącym jądrze, zaś młodsze, bardziej niebieskie – na obrzeżach galaktyki. Promieniowanie podczerwone uchwycone przez JWST uwypukla z kolei gaz i pył rozmieszczony w ramionach spiralnych, a także jasną gromadę gwiazd w sercu galaktyki. Każdy z teleskopów eksponuje inny aspekt tego kosmicznego cudu, a połączone dane oferują obraz pełniejszy, niż mieliśmy wcześniej.
Na wykonanych przez Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba zdjęciach znanych obiektów widać wiele nowych szczegółów
Clara Moskowitz
1 stycznia 2023

.

Świat Nauki 1.2023 (300377) z dnia 01.01.2023; Raport specjalny; s. 46

Clara Moskowitz

Starsza redaktorka „Scientific American”; zajmuje się kosmosem i fizyką.
Reklama