Duże, lekkie, zasiarczone – fale sejsmiczne odsłaniają marsjańskie jądro
Przy pomocy swojego głównego instrumentu – sejsmometru – InSight rejestrował drżenia marsjańskiego gruntu. Fale wzbudzane podczas takich drżeń, przechodząc przez kolejne warstwy planety – jej skorupę, płaszcz i jądro, zmieniają swoje właściwości, a naukowcy mogą dzięki temu ich określić grubość i skład chemiczny.
InSight zarejestrował ponad tysiąc wstrząsów, przeważnie delikatnych. Zdarzały się jednak także silniejsze epizody sejsmiczne. Na te szczególnie czekali badacze. W dwóch przypadkach były na tyle silne, że dotarły do jądra, przeszły przez nie, a na koniec zameldowały się po drugiej stronie globu – tam czatował na nie lądownik InSight. Zdobytą w ten sposób wiedzą naukowcy podzielili się na łamach „Proceedings of the National Academy of Sciences”. Oto co ustalili.
Jądro Marsa jest spore, choć nieco mniejsze niż wynikało z wcześniejszych pomiarów – jego promień liczy 1780–1810 km, a nie 1820–1870 km. Prawdopodobnie jest też całkowicie płynne i ma względnie małą gęstość. To dlatego, że poza żelazem, które w nim dominuje, składa się aż w jednej piątej z lekkich pierwiastków. Przede wszystkim jest w nim dużo siarki, poza tym stwierdzono obecność tlenu, węgla, a nawet wodoru. Pod tym względem różnice pomiędzy Marsem a Ziemią są spore – nasza planeta ma jądro, które składa się niemal wyłącznie z żelaza i domieszki niklu, a lekkie pierwiastki występują w nim w ilościach śladowych. Jest ono gęste, bardzo gorące i w środku zbudowane ze stałej materii. Czy marsjańskie jądro może także zawierać twardy rdzeń? Do końca nie wiadomo, ale raczej nie – sądzą autorzy badań.
„Wygląda na to, że warunki, w jakich powstawały oba globy, były odmienne. Skąd wzięły się te różnice? Dlaczego wnętrze Marsa jest tak bogate w siarkę? Jak w jego jądrze znalazł się wodór? Sporo już wiemy, ale nadal szukamy odpowiedzi na wiele pytań dotyczących warunków formowania się skalistych globów Układu Słonecznego” – mówi Jessica Irving, geofizyczka z Bristol University, główna autorka publikacji.
To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Jeśli z niej korzystasz, powołaj się na źródło, czyli na www.projektpulsar.pl. Dziękujemy.