Księżyc Jowisza Europa

Z okiem Cyklopa, przekrwionym od wpatrywania
się tak długo w ciemność, jest zmęczona
niekończącym się antycyklonem Wielkiej Czerwonej Plamy,
zamętem, który towarzyszy mu wszędzie, dokąd pójdzie.

Kiedy jej ciało łączą przypływy z jego ciałem,
ich działanie tworzy na powierzchni „chaotyczny teren”,
jej albedo pęka, gdy ona się wygina,
i zamarza ponownie w łamane linie, które ją określają.

Tam na górze, gdzie bogowie rządzą niebem, nie jest czymś
szczególnym, zaledwie jednym z wielu księżyców, które zdobył,
jeszcze jedną kobietą porwaną przez niego z dziczy,
zasuszoną jak kwiat w mitologii.