Teorię ekspansji kosmosu od momentu Wielkiego Wybuchu pierwszy zaproponował belgijski kosmolog Georges Lemaître w 1927 r. Chociaż powszechnie uznaje się za jej twórcę Edwina Hubble’a. Teorię ekspansji kosmosu od momentu Wielkiego Wybuchu pierwszy zaproponował belgijski kosmolog Georges Lemaître w 1927 r. Chociaż powszechnie uznaje się za jej twórcę Edwina Hubble’a. Alamy/Indigo
Kosmos

Ale metale!

Zjawisko kreacji par elektron–pozyton wewnątrz bardzo masywnej gwiazdy odpowiada za ogromne nasilenie reakcji jądrowych, co prowadzi do wybuchu supernowej z tzw. niestabilnością kreacji par. Supernowe te bywają nazywane hipernowymi.SPL/Indigo Zjawisko kreacji par elektron–pozyton wewnątrz bardzo masywnej gwiazdy odpowiada za ogromne nasilenie reakcji jądrowych, co prowadzi do wybuchu supernowej z tzw. niestabilnością kreacji par. Supernowe te bywają nazywane hipernowymi.
Właśnie odkryto wczesną galaktykę, powstałą ok. miliarda lat po Wielkim Wybuchu, która zawiera w swoim gazie niezwykle wiele pierwiastków cięższych od wodoru i helu. W astronomii pierwiastki te nazywa się metalami. Skąd się tam wzięły?

Nasz wszechświat składa się głównie z wodoru i w mniejszej części z helu. To dwa dominujące pierwiastki, które są budulcem niemal całej kosmicznej materii. Ale przecież poza nimi do tego, by powstały planety, a na nich skały, drzewa i lasy, rzeki i morza, a także wszystko, co może tam istnieć – czyli również życie – potrzebne są pierwiastki cięższe, a nawet bardzo ciężkie. To są właśnie te tzw. metale, choć wiele z nich nigdy nie przybiera postaci metalicznej. Jednak w astronomii i astrofizyce wszystko, co cięższe od wodoru i helu, to właśnie metale.

Wiedza i Życie 12/2023 (1068) z dnia 01.12.2023; Kosmos; s. 33
Reklama