Pulsar - wyjątkowy portal naukowy. Pulsar - wyjątkowy portal naukowy. Shutterstock
Kosmos

Pozaziemskie peptydy przyniosły życie na Ziemię?

Badacze zasymulowali warunki panujące w środowisku międzygwiezdnym. Okazało się, że niskie temperatury i obecność prostych związków chemicznych sprzyjają tworzeniu peptydów.

Na początku był pierwotny bulion. Tak najkrócej można streścić jedną z głównych teorii powstania życia na Ziemi. Zakłada ona, że w wodnej mieszaninie prostych związków nieorganicznych powstały – pod wpływem temperatury, wyładowań atmosferycznych lub promieniowania kosmicznego – aminokwasy.

W najnowszym numerze „Science Advances” grupa naukowców z Niemiec i Francji przekonuje, że podobny proces jest możliwy w przestrzeni kosmicznej. Tam również tworzyłyby się cegiełki życia, a komety i meteoryty dostarczałaby je na Ziemię. Żeby to sprawdzić, badacze zasymulowali w laboratorium warunki panujące w środowisku międzygwiezdnym. Okazało się, że niskie temperatury i obecność prostych związków chemicznych – takich jak węgiel, tlenek węgla i amoniak – sprzyjają tworzeniu peptydów (cząsteczek zbudowanych z krótkich łańcuchów aminokwasów). Co więcej, w kosmosie proces ten jest energetycznie mniej kosztowny niż na Ziemi, dzięki czemu może zachodzić nawet w temperaturach niskich ekstremalnie.

Sięgnij do źródeł

Badania naukowe: Formation of extraterrestrial peptides and their derivatives

Jeśli więc peptydy przybyły na Ziemię, to mogły spełnić kluczową funkcję na wczesnych etapach formowania się życia. Chodzi m.in. o proces powstawania błon biologicznych. Peptydy potrafią bowiem samorzutnie organizować się w większe struktury i współtworzyć protomembrany. Są to proste, wczesne formy błon biologicznych, czyli protoplaści współczesnych struktur oddzielających komórki od środowiska zewnętrznego oraz różne elementy (organelle) wewnątrz nich. Dzięki protomembranom mogły tworzyć się zamknięte środowiska, w których dochodziło do bardziej złożonych reakcji chemicznych niezbędnych do narodzin organizmów żywych. Ponadto peptydy potrafią działać także jako katalizatory, przyspieszając formowanie się innych kluczowych biomolekuł.

Tego typu pozaziemskie łańcuchy aminokwasów mogły więc być kluczem do powstania życia na Ziemi. Aczkolwiek zakładając, że podobne procesy nie zachodziły efektywnie na naszej planecie. Bo jeśli tak, to kosmiczna ingerencja nie była ani ważna, ani potrzebna.


Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.

Ta strona do poprawnego działania wymaga włączenia mechanizmu "ciasteczek" w przeglądarce.

Powrót na stronę główną