Co nowego u dinozaurów?

W latach 90. ub.w. świat ogarnęło szaleństwo związane z dinozaurami. Sprawcami owej globalnej fascynacji zwierzętami kopalnymi byli pisarze tworzący literaturę SF. W odróżnieniu od poprzedników wykorzystywali do kreowania wyimaginowanego świata aktualne wówczas nowinki naukowe. Temat był na tyle ciekawy i kreatywnie zaprezentowany, że publikacje sprzedawały się jak świeże bułeczki. Istnym hitem okazał się film w reżyserii Stephena Spielberga z 1993 „Park Jurajski”, bazujący na powieści Michaela Crichtona z 1990 r. o tym samym tytule. Dość odważnie przedstawiono wówczas możliwość sklonowania dinozaura z materiału genetycznego znajdującego się w owadzie, który został zatopiony w bursztynie. Nasuwa się zatem pytanie, czy owa fikcja literacka może stać się w przyszłości standardem pracy naukowców? Odpowiedzi na to i wiele innych pytań można szukać w „Dinozaurach” Michaela J. Bentona. Autor w ciekawy i barwny sposób prezentuje nie tylko historię odkryć wybranych gatunków dinozaurów, ale również opisuje dawne metody badawcze i sposoby ówczesnej interpretacji wyników doświadczeń. Książka zabiera czytelnika do nowoczesnych laboratoriów, gdzie z sukcesem klonuje się zwierzęta, i na współczesne ekspedycje badawcze, gdzie np. odnaleziono w ostatnim czasie skamieliny mogące sugerować, że niektóre dinozaury miały barwne pióra. Oczywiście jest tu także sporo opisów samych dinozaurów oraz czasów, w jakich żyły. Dowiemy się, co aktualna nauka mówi o ich zachowaniu, odżywianiu czy rozmnażaniu. Dużym atutem są liczne ryciny przedstawiające wyobrażenia dinozaurów, wykresy oraz zdjęcia skamielin, miejsc odkryć i samych naukowców.

Michael J. Benton, Dinozaury odkryte na nowo. Jak rewolucja naukowa rewiduje historię, przeł. Andrzej Hołdys, Prószyński i S-ka, Warszawa 2020