Shutterstock
Środowisko

Sztormy: będzie mniej, ale groźniejszych?

Trend z lat 1985–2018 rosnących najwyższych prędkości wiatrów. Im intensywniejsza czerwień, tym większy wzrost. Najbardziej sztormowe są północne partie Pacyfiku i Atlantyku oraz szeroko rozumiany Ocean Południowy.Professor Ian Young Trend z lat 1985–2018 rosnących najwyższych prędkości wiatrów. Im intensywniejsza czerwień, tym większy wzrost. Najbardziej sztormowe są północne partie Pacyfiku i Atlantyku oraz szeroko rozumiany Ocean Południowy.
Z jednej strony słyszymy o nasilaniu się ekstremalnych zjawisk pogodowych i ich rosnącej mocy, z drugiej, że wszechocean staje się coraz bardziej płaski. Sprzeczność występuje tu co najwyżej na pierwszy rzut oka.

O sztormie mówimy, gdy siła wiatru w skali Beauforta (0– 12) wynosi minimum 8 – jego prędkość jest wtedy nie mniejsza niż 62 km/h. Ale czasami odnotowujemy go także przy nieco słabszym wietrze, jeśli przez dłuższy czas osiąga w porywach siłę 8 B. Zjawisko jest skutkiem przejścia głębokiego niżu i dużych różnic ciśnień pomiędzy środkiem a obrzeżem układu. Trafiają się i sztormy kilkugodzinne, i grubo ponadtygodniowe, ale większość trwa kilkadziesiąt godzin. Często wiążą się z intensywnymi opadami.

Wiedza i Życie 7/2023 (1063) z dnia 01.07.2023; Oceanografia; s. 64
Oryginalny tytuł tekstu: "Sztorm"
Reklama