1971: Skała księżycowa z misji Apollo 12. „Ten [widoczny w powiększeniu] kawałek kryształu piroksenu mierzy około 2/3 mm. Żółty rdzeń to ubogi w wapń pigeonit, różowe i fioletowe obszary – bogaty w wapń augit, zaś zielone – bogaty w żelazo hedenbergit.” 1971: Skała księżycowa z misji Apollo 12. „Ten [widoczny w powiększeniu] kawałek kryształu piroksenu mierzy około 2/3 mm. Żółty rdzeń to ubogi w wapń pigeonit, różowe i fioletowe obszary – bogaty w wapń augit, zaś zielone – bogaty w żelazo hedenbergit.” Scientific American, Tom 225, nr 4; październik 1971
Struktura

Z archiwum Scientific American

Październik
Mark Fischetti
1 października 2021

1971

Jowiszowe Pioneery

„Dwa statki kosmiczne Pioneer F i Pioneer G, każdy o masie 560 funtów i wyposażony w 11 instrumentów badawczych, są przygotowywane do najdalszego lotu w historii: misji do Jowisza. Podróż ma trwać od 19 do 22 miesięcy, a jej długość wyniesie

od 600 mln to 900 mln km. Każdy statek spędzi około czterech dni w pobliżu największej planety Układu Słonecznego. Dane cyfrowe będą transmitowane na Ziemię w tempie 1024 bitów na sekundę i odbierane przez trzy anteny paraboliczne o średnicy 210 stóp: jedną w Kalifornii, jedną w Australii i jedną w Hiszpanii.

Świat Nauki 10.2021 (300362) z dnia 01.10.2021; Z archiwum Scientific American; s. 80

Mark Fischetti

Starszy redaktor w „Scientific American”. Zajmuje się zrównoważonym rozwojem.
Reklama