Shutterstock
Struktura

Kiedy płyny mają dziury

Szkielety metaloorganiczne zbudowane są z cząsteczek organicznych wiążących jony metali dzięki obecności grup funkcyjnych. Na żółto i pomarańczowo zaznaczono puste przestrzenie w przykładowym szkielecie.Tony Boehle Szkielety metaloorganiczne zbudowane są z cząsteczek organicznych wiążących jony metali dzięki obecności grup funkcyjnych. Na żółto i pomarańczowo zaznaczono puste przestrzenie w przykładowym szkielecie.
Magazynowanie gazów, oczyszczanie powietrza, dostarczanie tlenu do komórek – to tylko niektóre możliwości porowatych cieczy. Po raz pierwszy substancje te pojawiły się w 2007 r., ale największy rozwój w ich dziedzinie nastąpił dopiero w ostatnich latach.
Justyna Jońca
1 września 2023

Wyobraźmy sobie wodę z dziurami jak te w ementalerze. Wnęki w tym płynie byłyby stabilne, nie zapadałyby się pod własnym ciężarem oraz nie wypełniały cieczą, w której się znajdują” – takie wizje w 2007 r. snuł Stuart James z Queen’s University Belfast, wprowadzając pojęcie „porowatych cieczy”. Według naukowca miałyby one właściwości porowatych materiałów stałych, takie jak zdolność magazynowania gazów, i jednocześnie cieczy, które można łatwo przechowywać w zbiornikach, transportować rurociągami, mieszać i ogrzewać.

Wiedza i Życie 9/2023 (1065) z dnia 01.09.2023; Chemia; s. 56

Justyna Jońca

Dr nauk chemicznych z Katedry Inżynierii Ochrony Środowiska Politechniki Wrocławskiej. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu chemii analitycznej oraz nanotechnologii. Obecnie zajmuje się opracowaniem nowoczesnych metod monitorowania środowiska. Z „WiŻ” współpracuje od 2016 r.
Reklama