Sięgajcie samego nieba

Przedstawione kobiety łączy to, że nie dały się powstrzymać ograniczeniom nakładanym na nie przez społeczeństwo. Nie słuchały sugestii, że nie powinny dążyć do zaspokajania swoich ambicji, i zawsze pracowały jak najlepiej. Tak jak autorka tej książki, Libby Jackson, którą od zawsze fascynował kosmos, lecz marzenia o pracy w centrum kontroli lotów początkowo uważała za zbyt wygórowane aspiracje. Dziś dzięki ciężkiej pracy i determinacji plasuje się w czołówce brytyjskich specjalistów w dziedzinie załogowych lotów kosmicznych i pracuje w narodowej agencji kosmicznej jako kierowniczka programu lotów załogowych i mikrograwitacji.

Swoją listę 50 bohaterek Jackson zaczyna od Émilie du Châtelet, jednej z najwybitniejszych kobiet XVIII w., która urodziła się w czasach, kiedy paniom nie wolno było korzystać z bibliotek publicznych, zgłębiać nauk przyrodniczych ani w ogóle studiować. Na szczęście mąż pozwolił jej rozwijać zainteresowania. Korespondowała więc z wybitnymi uczonymi i np. przetłumaczyła dzieło Newtona „Principia mathematica”, opisujące m.in., w jaki sposób obiekty w przestrzeni kosmicznej krążą po orbicie okołoziemskiej. Po Émilie du Châtelet mamy jeszcze inne matematyczki, a także fizyczki, astronautki, geolożki, chemiczki, biochemiczki, pilotkę balonu stratosferycznego, specjalistkę w dziedzinie techniki rakietowej, programistki, inżynierki lotnictwa i kosmonautyki czy kierowniczki lotów. Notki biograficzne nie

są za długie i nie nużą. Znajdziemy w nich nie tylko fakty, ale i elementy humorystyczne – jak ten, że trzyletnia córeczka Eileen Collins myślała, iż wszystkie mamy kierują statkami kosmicznymi.

Libby Jackson, Kosmiczne dziewczyny. 50 historii niezwykłych kobiet, które przyczyniły się do podboju kosmosu, przeł. Ewa Borówka, Wydawnictwo Kobiece, Białystok 2018