Modlitwa nosorożca

Łukasz Orbitowski jest wielkim wielbicielem nosorożców. Być może dostrzega w nich jakąś cząstkę własnej natury, męskiej gruboskórności, rytualnej twardości, pod którą tli się poezja, metafizyka? Najnowsza książka Orbitowskiego – wybór tekstów z jego bloga – jest rodzajem modlitwy ateisty, paradoksalnej wiary w niewiarę, poematem prozą opowiadającym o rzeczach oddalonych od poetyckich natchnień. Są tu zdania wielkiej urody, np. o „życiu wewnętrznym toczącym jego (Orbitowskiego) umięśniony organizm”, pisarz „słyszy chlupot spojrzeń”.