Gęsia, ludzka, wołowa
1 czerwca 2016
Słowo skóra, definiowane najczęściej jako „powłoka ciała”, jest w polskich zapisach od XIV w. W staropolszczyźnie znaczyło też „kora drzewa”, a prasłowiańska skora to też była „skóra, kora, powłoka”. Wzięła się z praindoeuropejskiego rdzenia (s)ker, znaczącego „ciąć”. Było to zatem „to, co się odcina, oddziela, obłupuje”; porównajmy to z też obłupywaną skorupą – „twardą pokrywą”.
Wiedza i Życie
6/2016
(978) z dnia 01.06.2016;
Na końcu języka;
s. 19