Kryminalistyka: Testy krwi na miejscu zbrodni staną się szybsze

W Sekcji Archeo w Pulsarze prezentujemy archiwalne teksty ze „Świata Nauki” i „Wiedzy i Życia”. Wciąż aktualne, intrygujące i inspirujące.

Zaspany kierowca jadący ciemną drogą nagle słyszy głośne uderzenie, a potem na zderzaku znajduje plamkę krwi. Innym razem to policja na miejscu przestępstwa znajduje niewielki, ale podejrzany ślad krwi. W obydwu przypadkach bardzo ważne jest sprawdzenie, czy odkryta krew pochodzi od człowieka, czy od zwierzęcia, ale testy zajmują sporo czasu i wiążą się z ryzykiem zniszczenia cennych dowodów. Badacze uważają, że rozwiązaniem problemu może być nowa technika kryminalistyczna.

Aby opracować szybką i nieniszczącą metodę identyfikacji ludzkiej krwi, dwoje chemików kryminologów ze State University of New York w Albany, Igor Lednev i Ewelina Mistek-Morabito, postanowiło połączyć spektroskopię ze statystyką. W tym celu zbadali odbicie promieniowania podczerwonego od wysuszonych próbek krwi ludzkiej i 10 różnych gatunków zwierząt, w tym najczęściej spotykanych zwierząt domowych: psów, kotów i fretek, oraz jeleni i łosi, które często uczestniczą w wypadkach komunikacyjnych. Badacze zapisali widma światła odbitego, które zależą od składu krwi. Następnie wykorzystali uzyskane w ten sposób dane, aby wyszkolić algorytm uczenia maszynowego w szybkim i precyzyjnym rozróżnianiu krwi ludzkiej i zwierzęcej.

„Nasza technika pozwala zawęzić zbiór próbek do najważniejszych, które mają trafić do laboratorium w celu zbadania DNA” – wyjaśnia Mistek-Morabito. Obecnie w kryminologii do rozróżniania krwi ludzkiej i zwierzęcej używa się niszczących testów biochemicznych, które czasami mogą dawać błędne wyniki. Skuteczność nowej metody testowania musi zostać jeszcze potwierdzona w warunkach terenowych, ale Mistek-Morabito mówi, że pierwsze rezultaty są obiecujące.

Badania, których wyniki zostały opublikowane w „Communications Chemistry” (2021), naukowcy przeprowadzili za pomocą przenośnego urządzenia laboratoryjnego. Ledney pracuje obecnie nad zaimplementowaniem tej techniki do mniejszego, ręcznego analizatora. Marzeniem jest niewielkie mieszczące się w dłoni narzędzie do badań spektroskopowych, które pozwoliłoby na miejscu charakteryzować różne wydzieliny organizmów. „Instrumenty przenośne są przyszłością – przekonuje Mistek-Morabito. – Pozwoliłyby przenieść laboratorium kryminalistyczne na miejsce zbrodni.”

„Przedstawione badania stanowią potwierdzenie koncepcji wykorzystania nieniszczących metod do analizy próbek” – wyjaśnia Peter Massey, kryminolog z University of South Florida, który nie uczestniczył w realizacji projektu. I dodaje, że przyrząd, który miałby być wykorzystywany w warunkach polowych, musiałby być niewielki, łatwy w obsłudze i stosunkowo tani.

Z kolei Matthieu Baudelet, chemik kryminolog z University of Central Florida, który również nie był zaangażowany w badania, uważa, że techniki spektroskopowe są pod tym względem bardzo obiecujące, ponieważ przyrządy pomiarowe można zminiaturyzować do wielkości telefonu komórkowego. Widzi jednak inny problem. Ponieważ proces uczenia maszynowego nie pozwala ustalić czynników fizjologicznych, które legły u podstaw rozróżnienia, Baudelet zastanawia się, czy metoda okaże się równie skuteczna w przypadku większej grupy dzikich zwierząt, których sposób odżywiania i stan zdrowia mogą istotnie się różnić.

Aby rozwiązanie to znalazło zastosowanie w praktycznej kryminalistyce, badacze muszą stale poszerzać zakres próbek używanych do kalibracji. Ledney współpracuje więc z kryminologami z New York State Police Crime Laboratory System w celu zweryfikowania skuteczności testu w rzeczywistych warunkach na miejscu zbrodni.

Dziękujemy, że jesteś z nami. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża wyselekcjonowane badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.