Polacy mają się raczej dobrze. Chyba że są młodzi

Autorzy imponującego rozmachem badania Global Flourishing Study przyjęli wielowymiarową koncepcję dobrostanu człowieka (ang. flourishing, co dosłownie oznacza „kwitnienie”). W ich ujęciu obejmuje on zarówno subiektywne, jak i obiektywne aspekty życia. Wyróżniającą cechą takiego podejścia jest uwzględnienie środowiska jako integralnej części dobrostanu człowieka – uznanie, że „kwitnienie jednostki” wiąże się nieodłącznie z jej uczestnictwem w szerszej wspólnocie. Badacze mierzyli ten złożony konstrukt w latach 2022–23 za pomocą dwunastu pytań obejmujących sześć kluczowych domen: szczęścia, zdrowia, poczucia sensu, charakteru (zdolność do działania na rzecz dobra w trudnych okolicznościach oraz umiejętność odraczania gratyfikacji), relacji międzyludzkich i bezpieczeństwa finansowego.

Uzyskane wyniki pod pewnymi względami okazały się zaskakujące. Wcześniejsze badania wskazywały, że zależność między wiekiem a dobrostanem ma kształt litery U – najwyższe wskaźniki notowano u młodych dorosłych i seniorów. I tak jest nadal w Indiach, Egipcie, Kenii i Japonii. Uśredniony globalny dobrostan jest jednak stosunkowo stabilny do ok. 50. roku życia, a następnie rośnie. W Tanzanii i w Polsce zaś maleje. To sugeruje, że w tych krajach starsze pokolenia mogą stawać przed większą liczbą wyzwań związanych z dobrym samopoczuciem niż młodsze.

Pod względem ogólnego wskaźnika dobrostanu Polska zajęła wysoką piątą ze średnim wynikiem 7,55 w 10-punktowej skali. Do naszych relatywnych atutów (w porównaniu do innych wskaźników) należą posiadanie bliskiego przyjaciela, wykształcenie, pomaganie innym oraz zatrudnienie. Z kolei obszarami wymagającymi poprawy są przebaczenie, wolontariat, poczucie wpływu na politykę i przynależności. Co ciekawe, w Polsce zaobserwowano też bardzo silny związek między uczestnictwem w młodości w praktykach religijnych (raz w tygodniu) a późniejszym dobrostanem w dorosłości. Pod tym względem znaleźliśmy się na miejscu pierwszym (na podium także Hongkong i Turcja).

Jeśli zaś chodzi o ogólne wnioski dla całej badanej globalnej populacji, to wygląda na to, że młodzi ludzie nie mają się dziś tak dobrze, jak kiedyś. Wyniki wskazują na niepokojący trend obniżonego dobrostanu wśród młodszych pokoleń w porównaniu z ich rówieśnikami z przeszłości.

Interesujące różnice rysują się także między grupami krajów. Choć państwa o wysokim dochodzie, jak Szwecja czy USA, raportują lepsze wskaźniki bezpieczeństwa finansowego, to mieszkańcy tych o średnim dochodzie często wskazują na wyższy poziom poczucia sensu, jakości relacji międzyludzkich i zachowań prospołecznych. W Indonezji, Meksyku i na Filipinach zarejestrowano najwyższe średnie wskaźniki dobrostanu (bez uwzględnienia finansów), podczas gdy w Japonii, Turcji i Wielkiej Brytanii – najniższe.

Badacze planują kontynuować projekt „Global Flourishing Study” przez kolejne cztery lata, co pozwoli lepiej zrozumieć, jak dobrostan zmienia się w czasie i co naprawdę pomaga ludziom „kwitnąć”.

Dziękujemy, że jesteś z nami. To jest pierwsza wzmianka na ten temat. Pulsar dostarcza najciekawsze informacje naukowe i przybliża najnowsze badania naukowe. Jeśli korzystasz z publikowanych przez Pulsar materiałów, prosimy o powołanie się na nasz portal. Źródło: www.projektpulsar.pl.