Nie wielkie serce, ale mały fragment mózgu

Wyobraź sobie sobotni poranek. Popijasz kawę, gdy nagle twój najlepszy przyjaciel wysyła SMS: „Masz może chwilę, żeby mi pomóc przy przeprowadzce?” Wzdychasz – właśnie wzięły w łeb weekendowe plany – ale odpisujesz: „Oczywiście”. I po południu, ocierając pot z czoła, dźwigasz po schodach kartony.

Tydzień później niezbyt bliska znajoma z pracy wspomina mimochodem, że też się przeprowadza i bardzo by jej się przydała pomoc. Tym razem się wahasz.